Άνθρωποι με επιλεκτική μνήμη

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ή καλύτερα επιλέγουν να έχουν, αυτό που λέμε επιλεκτική μνήμη. Θυμούνται πρόσωπα και πράγματα που τους βολεύει έχοντας διαγράψει ή απαλοίφοντας από τη μνήμη τους όσα δεν τους εξυπηρετούν. Προσποιούνται ότι δε συνέβη ποτέ κάτι ή δεν χρειάζονται ακόμη και κάποιο πρόσωπο ή κι ακόμη πως έχουν δικαίωμα να θυμούνται αυτόν τον άνθρωπο όταν θέλουν κι εκείνος θα’ναι εκεί. Τα έχουν φτιάξει στο μυαλό τους κατά πως νιώθουν αυτοί καλά με τον εαυτό τους που υπεραγαπούν προφανώς και φορούν τις ανάλογες παρωπίδες για να μην ενοχλείται καν η όποια συνείδησή τους μέρα ή νύχτα.

Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που ενώ έχουν την εξυπνάδα να εντοπίσουν το φαινόμενο στους άλλους, τους συγχωρούν και τους ανέχονται σε βαθμό κακουργήματος ακριβώς επειδή αγαπούν αυτούς κι όχι τον εαυτούλη τους πρωτίστως. Αυτό δίνει στους άλλους ακόμη πιο πρόσφορο έδαφος σαφώς να ζουν όπως περνούν αυτοί καλύτερα. Αυτό το τελευταίο δεν είναι μεμπτό ως τα όρια ωστόσο που δεν το κάνει κανείς εις βάρος κάποιου άλλου. Ειδικά οι άνθρωποι δεν είναι παιχνίδια για κανέναν και δεν το αξίζει κανείς αυτό, πόσο μάλλον σαν έχει φερθεί με τον καλύτερο τρόπο. Μα ούτε και οι καταστάσεις είναι κάτι που μπορείς ή πρέπει να αγνοείς επειδή ενδεχομένως δεν σε βολεύουν ή δεν εξυπηρετούν τους όποιους σκοπούς σου. Και στην περίπτωση κιόλας που φέρεις ευθύνες για την όποια έκβαση κατάστασης,ακόμη παραπάνω δεν δικαιούσαι να έχεις επιλεκτική μνήμη. Είναι τουλάχιστον φαιδρό να θεωρείς πως μπορείς να εξαφανίσεις κάτι κάνοντας το κορόιδο ή να κάνεις και τον άλλον να ξεχάσει.
Επιλεκτική μνήμη είναι καλό να προσπαθούμε να έχουμε μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως δυσάρεστα γεγονότα για τα οποία ευθύνεται η ζωή κι όχι άνθρωπος. Καλό θα είναι αυτά όσο μπορούμε να τα κρύψουμε κάπου βαθιά και να συνεχίζουμε τη ζωή μας. Σαφώς δεν ξεχνιούνται αλλά αξίζει να αποπειραθεί κανείς, μια κάποια αμνησία για αυτά. Τώρα το πόσο θα ανεχτεί κάποιος έναν άνθρωπο με επιλεκτική μνήμη είναι προσωπική επιλογή όπως και τα πάντα σχεδόν στη ζωή μας. Κανείς δεν μπορεί ούτε πρέπει να κρίνει την όποια επιλογή κάποιου αλλά ο ίδιος οφείλει να είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος τουλάχιστο.

Τα άτομα που υιοθετούν ως στάση ζωής – γιατί αυτό είναι- την επιλεκτική μνήμη από την άλλη μεριά, θα πρέπει να γνωρίζουν αφενός πως δεν ξεγελούν κανέναν όσο κι αν υποτιμούν νοημοσύνες, κι αφετέρου ότι όλο αυτό κάποια στιγμή θα γυρίσει μπούμερανγκ επάνω τους. Και σύνηθες φαινόμενο ως γνωστόν, σε κανέναν δεν αρέσει να του φερθούν με τον τρόπο που αυτός φέρεται.