Χέρια δεμένα

Πόσες και πόσες φορές δεν αισθανθήκαμε εγκλωβισμένοι για οποιοδήποτε λόγο. Πόσες φορές δεν νιώσαμε φόβο μπροστά σε πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις, γεγονότα και ό,τι άλλο. Σα να μας είχαν δέσει τα χέρια με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Η αλήθεια είναι ότι καμιά φορά αυτό είναι αληθινό γεγονός. Υπάρχουν όντως στιγμές ή και διαστήματα που ενδεχομένως μας έχουν γραπώσει στα γρανάζια τους και δεν έχουμε διέξοδο εκείνη τη στιγμή. Αυτό το αίσθημα είναι πολύ άσχημο και δύσκολο να το διαχειριστεί κανείς. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να νιώθουν ελεύθεροι και δυνατοί ανά πάσα στιγμή και ώρα και να έχουμε επιλογές, λύσεις και διεξόδους. Αν νιώσουν αλυσίδες θα διακυβευτούν πολλά από τη ζωή τους που θα αλλάξει ως και την ψυχική τους υγεία και αξιοσημείωτο είναι πως θα ακολουθήσει και ντόμινο εξελίξεων εφόσον δεν ζούμε μόνοι μας.


Ωστόσο δεν αμφισβητείται το γεγονός πως καμιά φορά όλο αυτό βρίσκεται στο μυαλό μας και απέχει παρασάγκας από την αλήθεια. Απλά το νιώθουμε ή το βιώνουμε εμείς έτσι λόγω είτε ιδιοσυγκρασίας είτε είμαστε κάτω από συγκεκριμένη ψυχική διάθεση και κατάσταση. Το αποτέλεσμα βεβαίως δεν αλλάζει αφού το αισθανόμαστε και θαρρούμε συμβαίνει. Όντας μέσα σε μια τέτοια κατάσταση είναι εύκολο να κάνουμε λάθη από σπασμωδικές κινήσεις. Πιέζουμε τον εαυτό μας και δοκιμάζονται όρια και αντοχές. Το να λειτουργείς σαν θηρίο στο κλουβί δεν θα αποβεί σε καλό.


Το θέμα είναι ανεξάρτητα από το αν είναι μια πραγματικότητα αυτή η κατάσταση ή παιχνίδι του μυαλού, να το ελέγξουμε. Να είμαστε όσο ψύχραιμοι υπομονετικοί και με καθαρή κρίση γίνεται. Να αξιολογήσουμε ήρεμα τα πάντα πριν πάρουμε αποφάσεις ή αντιδράσουμε. Κυρίως να χειριστούμε τα αρνητικά συναισθήματα μην γινόμενοι έρμαιό τους όσο το δυνατόν. Ας έχουμε κατά νου πως ακόμη κι αν τα χέρια μας είναι δεμένα από άποψη δυνατοτήτων τη δεδομένη φάση, θα περάσει. Δεν θα είναι μια μόνιμη κατάσταση καμιά φυλακή. Μπορούμε να σπάσουμε τις αλυσίδες μας απλά την κατάλληλη στιγμή.