Μήπως παραμελείς τα πάντα εξαιτίας του έρωτα;

Το λάθος στο οποίο πολλές φορές έχουμε υποπέσει οι πιο πολλοί, είναι το ότι μόλις ερωτευτούμε και έρθει κάποιος άνθρωπος στη ζωή μας, τον κάνουμε γρήγορα το κέντρο της. Δεν είναι μόνο που τον κάνουμε την άμεση προτεραιότητά μας, μα κάνουμε κι άλλη ανοησία χειρότερη ενίοτε. Αρχίζουμε και παραμελούμε άλλα πρόσωπα σημαντικά στη ζωή μας ή και τα καταργούμε τελείως από αυτή.
Ως ένα βαθμό είναι φυσικό να ρίξεις το βάρος του ενδιαφέροντός σου στον άνθρωπο που μπήκε στη ζωή σου. Ο έρωτας είναι το πιο όμορφο συναίσθημα και κατάσταση για όλους μας αναμφίβολα και η προσωπική μας ζωή επίσης καίριος παράγοντας.

Εύλογο να δίνεις πιο πολύ χρόνο λοιπόν στη σχέση σου ειδικά στην αρχή λόγω του ότι είσαι ενθουσιασμένος, λαχταράς να είσαι και να κάνεις πράγματα με αυτόν τον άνθρωπο και κυρίως να τον γνωρίσεις καλύτερα και να δεθείς μαζί του. Οι υπόλοιποι άνθρωποι της ζωής σου, όπως φίλοι ή συγγενείς, σαφώς και πρέπει να δείξουν μια κατανόηση σε αυτό αν σ’αγαπάνε και χαίρονται για σένα. Όμως από αυτό μέχρι να χαθείς τελείως από αυτούς και να αλλάξεις όλη σου τη ζωή, υπάρχει μια τεράστια απόσταση.
Αυτό έχει αποτέλεσμα πολλές φορές να χωρίζεις κάποια στιγμή και να βρίσκεσαι ολομόναχος. Εκτός από την ερωτική μας ζωή έχουμε και την κοινωνική μας που απαρτίζεται από φίλους και γνωστούς, την οικογενειακή μας που λόγω της φύσης της δεν θα χαθεί, την επαγγελματική μας που δε σηκώνει παραμέληση επίσης. και για να υπάρχει ισορροπία χρειάζονται όλες αυτές οι εκφάνσεις με όλους τους ανθρώπους που τις απαρτίζουν. Πάντα θα σε χρειάζονται και θα τους χρειάζεσαι κι εσύ όλους.

Αν λοιπόν τους παραμελήσεις ή τους βγάλεις από τη ζωή σου ξαφνικά λόγω..έρωτα πως θα νιώσουν; Και γιατί θα πρέπει να στο συγχωρήσουν;
Κακά τα ψέμματα, χρόνος υπάρχει για όλους και για όλα. Είναι θέμα αντίληψης των πραγμάτων και οργάνωσής του.

Η ζωή είναι όμορφη με έναν έρωτα αλλά δεν είναι αυτό το παν. Και η μοναξιά ή η απόρριψη που θα δεχτούμε αν φερθούμε έτσι στη συνέχεια από αγαπημένα πρόσωπα, είναι άσχημη εμπειρία και αίσθημα. Είναι ανώριμο εκ μέρους μας να ξεχνάμε φίλους ή οικογένεια επειδή ερωτευτήκαμε.