Πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!

  1. Ξυπνάς, ντύνεσαι, βγαίνεις στο δρόμο και πλησιάζεις με γρήγορα βήματα τη στάση του λεωφορείου. Έχεις αργήσει. Μόλις φτάνεις στη στάση βλέπεις πως το λεωφορείο μόλις ξεκίνησε και έφυγε, κατσουφιασμένη κάθεσαι και προσεύχεσαι να μην αργήσει το επόμενο. Φαντάζει μια συνηθισμένη ημέρα που έχουμε περάσει όλοι;

Μετά από λίγο το λεωφορείο έρχεται,μπαίνεις μέσα και έχει μια και μοναδική άδεια θέση. Κάθεσαι εκεί. Πολύ συνηθισμένα όλα αυτά. Ξαφνικά κοιτάς δίπλα σου και τον βλέπεις να σου χαμογελάει.Ιδέα σου είναι; Ρίχνεις ξανά μια κλεφτή ματιά για να σιγουρευτείς. Μα όντως σε κοιτάει και χαμογελάει. Του χαμογελάς και εσύ.

<<Μήπως δεν ισχύει το η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται>>;

Έφτασε η ώρα να κατέβεις, τότε εκείνος σου ζητάει το όνομά σου και τον αριθμό του κινητού σου. Εσύ του το δίνεις με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο στόμα, το οποίο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν σου στέλνει μήνυμα μετά από λίγο. Κάτι καλό ξεκινάει.

2. Ξυπνάς, ντύνεσαι, βγαίνεις στο δρόμο και περπατώντας αργά, πλησιάζεις τη στάση του λεωφορείου. Επιτέλους μια φορά είσαι στην ώρα σου. Μόλις φτάνεις στη στάση το λεωφορείο έρχεται κατευθείαν και εσύ μπαίνεις μέσα χαρούμενη που δε θα αργήσεις στη δουλειά σου. Δεν έχει κάποια θέση να κάτσεις, όλες είναι γεμάτες. Αλλά δεν πειράζει, φοράς τα ακουστικά σου και κοιτάς έξω από το παράθυρο, μέχρι να δεις τη στάση που πρέπει να κατέβεις.

Αποτέλεσμα εικόνας για μοιρα πεπρωμενο

Τελικά; Ποιο σενάριο είναι καλύτερο; Ισχύει πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο; Μπορεί μια φαινομενική ατυχία να είναι η αφορμή για να μας συμβεί κάτι πολύ καλό μετέπειτα; Είναι τυχαίο που βρίσκονται οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στη ζωή μας; Οι φίλοι μας,η οικογένεια μας, ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας; Ίσως όχι.

Ίσως να έπρεπε να είναι οι συγκεκριμένοι, όλοι κάτι έχουν να μας δώσουν. Ακόμη και όσοι δε μας φέρθηκαν καλά, για όσους μετανιώσαμε την ώρα και τη στιγμή που τους δώσαμε το δικαίωμα να μπουν στη ζωή μας,κάτι μας έδωσαν. Κάτι μας έμαθαν. Για κάποιο λόγο υπήρξαν στη ζωή μας.

Και άραγε είναι προμελετημένα όλα αυτά; Μήπως έχουμε την ψευδαίσθηση ότι κάνουμε επιλογές, ενώ τελικά ότι πρόκειται να μας συμβεί είναι προκαθορισμένο; Μπορεί εξάλλου κανείς να αποφύγει τη μοίρα του,το πεπρωμένο του; Πιθανότατα, όχι.

Ίσως λοιπόν, σε κάθε αναποδιά και δυσκολία που μας φέρνει η ζωή στο δρόμο μας πρέπει να χαμογελάμε στραβά. Είναι κοινότοπο, μα και η δυσκολία έγινε για κάποιο λόγο. Και ας μην ξέρουμε ακόμη ποιος είναι αυτός ο λόγος, στο μέλλον ίσως και να τον καταλάβουμε.

Ίσως πάλι και όχι. Μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό; Μόνο να είμαστε παρατηρητικοί, πολλές φορές τα σημάδια είναι τόσο φανερά και απλώς δε μπορούμε να τα δούμε όταν αφορούν τις ζωές μας.

Μπορεί ο άνθρωπος που η μοίρα σου επιφυλάσσει να είστε μαζί, να είναι τόσο κοντά σου και εσύ να μην μπορείς να τον δεις…

Αποτέλεσμα εικόνας για μοιρα πεπρωμενο