ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ;

imagesΈνα ερώτημα που ακούγεται τόσο απλό και η απάντηση σε αυτό τόσο εύκολη όμως δυστυχώς τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Όταν κάνω αυτή την ερώτηση σε κάποιο γνωστό μου, φίλο, συγγενή ή ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό τις περισσότερες φορές η απάντηση χωρίς σκέψη είναι ότι εννοείται αγαπάω τον εαυτό μου περισσότερο απ’ οτιδήποτε και ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ξεχωριστός από την γέννα του.

Αυτό συμβαίνει και με μένα φυσικά. Αυτό είναι η απλή κοινή θεωρία που πολλές φορές λέμε στον εαυτό μας για να την ακούει ή για να νιώθουμε καλύτερα όμως ισχύει πραγματικά; Εάν ο κόσμος είχε απόλυτη εμπιστοσύνη και αυτοεκτίμηση στον εαυτό του, τότε θα έλειπαν από την καθημερινότητα μας η ανορεξία, οι βουλιμία, η κατάθλιψη, η αυτοκτονία και μία σειρά από αρρώστιες και προβλήματα που αποτελούν μάστιγα στον σημερινό κόσμο και δυστυχώς μέρα με τη μέρα αυξάνονται αντί να μειώνονται. Δυστυχώς ο ανταγωνισμός, η μόδα, οι τάσεις ομορφιάς, τα περιοδικά και όλο αυτό το πακέτο του “τέλειου ατόμου” που συνάμα συνδέεται πάντα με τον πλούτο, τα ακριβά σπίτια και αμάξια, οδηγούν σε αδιέξοδο του ατόμου, σε λάθος πρότυπα και τελικά σε διάφορες ψυχολογικές διαταραχές που πολλές φορές απειλούν ακόμα και την υγεία του.

Από την μικρή ηλικία, παρατηρούμε κοπέλες οι οποίες αντί να ενδιαφέρονται να μορφωθούν, να αποκτήσουν αξίες και ιδανικά, γεμίζουν το πρόσωπο τους μακιγιάζ, ψεύτικα μαλλιά, προσπαθούν να αποκτήσουν το τέλειο κορμί κάνοντας εξαντλητικές δίαιτες, για να βρουν τον “τέλειο άντρα” και την “τέλεια δουλειά” που θα τις κάνει πλούσιες. Όχι ότι δεν συμβαίνει το ίδιο και στους άντρες ειδικά στις μέρες μας, αλλά ίσως με λιγότερα ακραία περιστατικά.  Όλα αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ίσως ο καθένας από μας να μην αγαπάει και τόσο τον εαυτό του, ή κάποιες φορές να χάνει την πίστη του σε αυτόν. Καλό θα ήταν πέρα από την θεωρία να περνάμε στην πράξη. Η γνώση, το ήθος, η αξιοπρέπεια σε συνδυασμό με μία όμορφη εικόνα όπου κυριαρχεί το μέτρο και η ισορροπία αλλά και η αξιοποίηση των αρετών και των δυνατοτήτων του ο καθένας προχωράει μπροστά, ζει τη ζωή και βγαίνει κερδισμένος. Πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο πλούσιος, πιο όμορφος, πιο ψηλός ή αδύνατος.

Δεν θα είναι καλύτερα, αντί κάθε φορά που ζηλεύουμε ό,τι δεν έχουμε ή νιώθουμε κατώτεροι ή ακόμα χειρότερα, προσπαθούμε να μοιάσουμε σε κάποιον άλλον, να δούμε τι έχουμε εμείς και να είμαστε εμείς το πρότυπο για τον ίδιο μας τον εαυτό ή ακόμα και για τους άλλους;