Feel !

Πόσο δύσκολο να νιώθεις κενός και μόνος;

Πώς να εκφράσεις όσα σε πονούν;

 Το δύσβατο μονοπάτι της ανθρωπότητας, κάπου εδώ ξεκινά..
με τη Γέννηση..
Από μικρός, μαθαίνεις πράγματα υλικά, με όσα σου παρέχονται, και άυλα, με όσα σου προσφέρουν. Τα άυλα, βεβαίως, χρήζουν περισσότερο μιας και συμβάλλουν στη θρέψη της ψυχής. Μα πως φτάνεις στο σημείο, μεγαλώνοντας, να θεωρείσαι κενός; … Προβλήματα υπαρξιακά, άλυτα. Μα τι λέω;
Άλυτα είναι μαθηματικής φύσεως προβλήματα, τα ψυχολογικά λύνονται βάση ψυχής και σκέψης.
Ή και όχι..

 Ποιος είμαι, που πάω, τι κάνω, γιατί είμαι εδώ.. τόσα υπαρξιακά ερωτήματα, που σίγουρα οι ειδικοί μπορούν να λύσουν. Το ερώτημα θα έπρεπε να ήταν, για ποιο λόγο να έχεις υπαρξιακά; Μήπως δε δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι; Κι αν δεν τον δεχτείς εσύ, πως θα τον δεχτούν οι άλλοι;
Αυτό που έγινες μεγαλώνοντας το οφείλεις σε οικογένεια, φίλους, σχολείο, κοινωνικό περίγυρο γεμάτο ομάδες παιδικές, εφηβικές, μεταγενέστερες και στις δοκιμασίες που έπρεπε να ανταπεξέλθεις. Μα πάνω απ’όλα το οφείλεις σε ΕΣΕΝΑ.

 Ένα σημαντικό μπουκαλάκι της ζωής γεμίζεται εκ γενετής, με το συστατικό της ψυχής. Τρέφεις την ψυχή σου ή αφήνεις να στην τρέψουν , καταστρέφοντάς την; Δεχόμαστε τον εαυτό μας εστί .. δέχεσαι την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα που εσύ, ο ίδιος, έχεις δημιουργήσει. Ότι δεν σου αρμόζει πια, το αλλάζεις. Η κρίση είναι άυλο αγαθό που εξελίσσεται βάση δοκιμασιών που έφερες εις πέρας, επιτυχώς ή όχι. Είναι πλήρως υποκειμενική.
Μην αφήνεις τον καθένα να την επηρεάσει. Μη παγιδεύεις την ψυχή σου σε ένοχα μυαλά. Μη νιώθεις τύψεις για κάθε σου ενέργεια.
Η κρίση σου είσαι ΕΣΎ