Φεύγεις; Μη..

Μη φύγεις. Σε παρακαλώ, μη. Μείνε εδώ. Μαζί μου. Μείνε για να μπορέσω να συνεχίσω. Αν φύγεις, φύγε για πάντα και μη γυρίσεις ούτε για ένα θέλω ξανά.

Εκεί που θα πας, να προσέχεις. Σε παρακαλώ, κάνε το για μένα. Να προσέχεις εσένα, αυτόν τον άνθρωπο που αγάπησα και ρίσκαρα και εμένα. Εκεί που θα πας, να με σκέφτεσαι, να λες “δεν πειράζει, έφυγα για καλό”. Μη μετανιώσεις ποτέ.

Οι αποστάσεις, λένε, μηδενίζουν εκεί που ξεκινά ο έρωτας και η μαγεία. Σε εμάς τι έμεινε πια; Μη φεύγεις. Μείνε να παλέψουμε μαζί. Μα τι λέω; Πρέπει να πας. Πρέπει να φτιάξεις την ζωή που ονειρεύεσαι εδώ και καιρό. Πήγαινε. Πήγαινε, ψυχή μου και να προσέχεις. Όταν αγαπάς κάποιον θέλεις το καλύτερο για εκείνον και να τον βλέπεις χαρούμενο και ευτυχισμένο με ή χωρίς εσένα. Πήγαινε. Μα άσε με να ζήσω κι εγώ. Με ή χωρίς εσένα.

Και όταν η αυλαία πέσει, μωρό μου, ξανά, μη ψάξεις πρωταγωνιστή. Κοίτα απλά στον καθρέφτη και πες ότι η παράσταση τελείωσε. Μη παίξεις ξανά τον ίδιο ρόλο. Αν πρέπει να φύγεις, φύγε. Χωρίς τελευταίες στιγμές και ξεσπάσματα. Φύγε. Όσο κι αν σε διώχνω τόσο πιο κοντά μου θα σε φέρνω. Κάθε φορά και πιο κοντά.

Θα μου λείψεις. Το ξέρεις καλά. Ήδη μου λείπεις.
Δεν θέλω να φύγεις..