Η ζωή με έναν Πινόκιο

Ζουν κι αναπνέουν ανάμεσά μας. Μοντέρνοι Πινόκιο που σαφώς δε μεγαλώνει η μύτη τους μα με κάποιον τρόπο αποκαλύπτονται αργά ή γρήγορα. Απλοί ψεύτες ή ακόμη χειρότερα, μυθομανής τύποι .

Η διαφορά τους είναι ότι οι πρώτοι απλά θέλουν να καλύψουν, να καλυφθούν και στα αλήθεια υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Μας ξεγελούν, μας αποπροσανατολίζουν και χαίρονται μόλις το καταφέρουν. Κοιμούνται με ήσυχη συνείδηση πάραυτα και αν χρειαστεί-και συνήθως χρειάζεται-συμπληρώνουν το ψέμα τους και με επόμενα για να διασφαλίσουν την επιτυχία.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν άνθρωποι που ενδεχομένως και να πάσχουν από κάποια ψυχογένεια. Ζουν το μύθο τους κανονικά πρώτα οι ίδιοι και μετά τον μοιράζονται. Πρωταρχικός τος σκοπός δεν είναι να κορο’ι’δέψουν τους άλλους, όσο να πιστέψουν οι ίδιοι αυτό που πλασάρουν. Με αυτόν τον τρόπο φεύγουν από την πραγματικότητα ποy μάλλον δεν τους αρέσει, γίνονται αυτό που ενδόμυχα λαχταρούν αλλά δεν είναι και εντυπωσιάζoντας τους άλλους, το ζουν πιο έντονα.

Όλοι έχουμε συναντήσει άτομα και από τις δυο κατηγορίες και δε νομίζω να αποτέλεσε αυτό ευχάριστη εμπειρία. Είναι τρόπος ζωής όμως κι όχι απλά συνήθεια,συνεπώς ας μην έχουμε αυταπάτες πως ένας τέτοιος τύπος θα διορθωθεί ποτέ. Δεν είναι απαραίτητο ότι έχει κίνητρο την κακία αλλά το αποτέλεσμα μετρά. Αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς έναν άνθρωπο και να βασιστείς ότι αυτά που σου λέει είναι αλήθεια, τι να το κάνεις ακόμη κι αν είναι χρυσός.
Η αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων έχει να κάνει με την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του καθενός. Κάποιοι το αντέχουν,το ανέχονται στω’ι’κά ή παριστάνουν πως πιστεύουν τα όποια παραμύθια. Κάποιοι άλλοι θίγονται και προσβάλλεται η νοημοσύνη τους και δεν το καταπίνουν με τίποτα. Ό,τι και να επιλέξει κανείς όταν έχει να κάνει με έναν “παραμυθά”, σημασία έχει να γνωρίζει πως όσα ακούει δεν ανταποκρίνονται σε καμία πραγματικότητα ή αλήθεια.