Λευτεριά στην Άννα Κορακάκη

Που μεγάλωσε στην μικρή πόλη της Δράμας, θέλησε να μάθει σκοποβολή, λίγο βίαιο άθλημα, δε λέω, αλλά άθλημα και μάλιστα αρκετά ενδιαφέρον. Άλλωστε και ποιο δεν είναι κάπως βίαιο; Θέλησε να μάθει σκοποβολή λοιπόν και φυσικά, στην, ακόμη μικρή, πόλη της Δράμας ίσως να μην υπήρχαν άλλες εγκαταστάσεις για περισσότερο συνήθη αθλήματα, πόσο μάλλον για αυτό της σκοποβολής, στο οποίο η χώρα δεν έχει παράδοση. Η Δράμα δεν διαθέτει σκοπευτήριο, ούτε και διαθέτει κάποια διάθεση να κάνει σκοπευτήριο. Η χώρα δεν διαθέτει όρεξη να κάνει γενικά σκοπευτήριο, να κάνει μάλλον κάτι γενικώς για τον αθλητισμό, που ακούγεται όλο και περισσότερο ότι πάει κατά διαόλου – και πάλι τυχεροί ήμαστε που η αποστολή στο Ρίο απαρτίζεται από 91 άτομα – αλλά τι ψάχνεις να βρεις τώρα. Ποιον αθλητισμό; Οι τρύπες της είναι πολύ βαθύτερες.

Εναλλακτικά, μπορείς να γυμναστείς, ή καλύτερα να εξασκηθείς, γιατί δεν γυμνάζει ακριβώς η σκοποβολή – γυμνάζει τη συγκέντρωση, ναι, τον χειρισμό, την αποφασιστικότητα, τον μετριασμό της απόστασης, τον νου, αλλά με την νεοελληνική έννοια του όρου δεν γυμνάζει – σε ένα νταμάρι. Ναι, σε ένα νταμάρι με μάρμαρα. Μάρμαρα δεν έχουν τα νταμάρια; Πλέον, μπορεί να έχουν και καμιά τρύπα από την εξάσκηση της σκοποβολής της Άννας Κορακάκη. Μπορεί να χτύπησε άριστα στη βαθμολογία των Ολυμπιακών στο Ρίο, αλλά μέχρι να φτάσει ως εκεί, σίγουρα θα είχε και τις ατυχίες της.

Άνθρωπος είναι κι αυτή, δηλαδή θα είχε και τις κακές στιγμές της όταν θα εξασκούνταν με τον προπονητή της. Πώς; Τι εννοείτε δεν είχε προπονητή και την προπονούσε ο πατέρας της; Δεν είχε στήριξη; Αποκλείεται. Μα, αν είναι έτσι,  της ανήκει, εκτός από τη νίκη της, και μία ακόμη νίκη, δικαιωματικά: Που έφτασε εκεί που έφτασε, μόνη. Χωρίς επαγγελματία προπονητή. Χωρίς σκοπευτήριο. Χωρίς στήριξη από καμιά κυβέρνηση, κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης (χωρίς κεφαλαία, γιατί πόσο να τους αξίζουν τα κεφαλαία άραγε;).

Άρα, ανακεφαλαιώνοντας, το κορίτσι έκανε μια εκπληκτική προσπάθεια, που σε ένα άγνωστο στη χώρα μας άθλημα ήρθε στην κορυφή του κόσμου. Ο πατέρας της και η οικογένειά της έκαναν μια εκπληκτική προσπάθεια, που την στήριξαν και δεν την άφησαν να παρατήσει τον στόχο της, αν ποτέ βρέθηκε σε τέτοιο σημείο. Ούτε η Νέα Δημοκρατία έκανε προσπάθεια μαζί της, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ο αποτελών κατηγορία μόνος του Καμένος. Πρόταση να αφήσουμε ήσυχη την Άννα να χαρεί για το επίτευγμά της και να μαζέψει δυνάμεις γιατί όλο και κάτι γκρεμίσματα νταμαριών θα έχει να αντιμετωπίσει ερχόμενη στην Ελλάδα. Και λογικά δεν ντοπαρίζεται κιόλας για να μπορεί να αντέξει. Τι αθλήτρια!