Μαμά, μεγάλωσα

Μαμά, μεγάλωσα. Μεγάλωσα μαμά κι ας μη το βλέπεις εσύ. Ας είμαι για σένα το μωρό σου και θα΄μαι πάντα. Το μικρό σου έχει σημάδια του χρόνου πια εξωτερικά κι εσωτερικά. Όλα δείχνουν ότι μεγάλωσε. Τρομάζω μα εσύ μην τρομάζεις μαμά.

Μια μαμά ποτέ δε θα δει ή κι αν το δει, δε θα το παραδεχτεί ποτέ πως το παιδί της μεγάλωσε. Αυτό το διαπιστώνουμε επίσης με τη σειρά μας όταν γίνουμε μάνες. Έτσι λοιπόν, σε καταλαβαίνω μαμά, μα η αλήθεια δεν παύει να είναι αυτή: ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΜΑΜΑ!

Γιατί μεγάλωσα μαμά; Γιατί με άφησες να μεγαλώσω; Γιατί να μην είμαι παιδί μες τη ξεγνοιασιά ακόμη και να χαίρομαι με τα πιο απλά πράγματα; Γιατί να μην τρέχω στην αγκαλιά σου κάθε φορά που έχω κάτι και να μου περνούν όλα; Γιατί οι γρατζουνιές να μην στολίζουν μόνο τα γόνατά μου; Γιατί μαμά μεγάλωσα και είδα και τα άσχημα αυτού του κόσμου και πόνεσα;

Δε με πειράζουν μαμά τα σημάδια του χρόνου στο πρόσωπό μου ή στην εμφάνισή μου. Τα σημάδια του όμως στην ψυχή μου δεν αντέχω. Ξέρω πως δε φταις μαμά γιατί μεγάλωσα, ξέρω πως πάντα θα είσαι εκεί με ανοιχτές τις φτερούγες σου για μένα μα δεν πρέπει να χώνομαι πια εκεί με το παραμικρό πια, αφού, μεγάλωσα. Τώρα θα πονάω και θα πονάς κι εσύ που πονάω όπως θα πονάω κάθε που πονάει το δικό μου παιδί. Τώρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες μαμά για τίποτα. Θα πληρώνω τα λάθη μου και σταμάτα να μου λες πως μου τα έλεγες ή δε σε άκουσα. Δεν έχει νόημα μαμά. Όταν κάτι καταφέρνω όμως θα είσαι υπερήφανη που το έκανα μονάχη μου και το ξέρω. Δε θα σταματήσεις να με μαλώνεις μαμά αλλά δεν πειράζει, καταλαβαίνω. Με βλέπεις ακόμη όμορφη μαμά και δε βλέπεις ούτε τη ρυτιδούλα μου, γι’αυτό σ’αγαπώ. Είμαι κι εγώ μαμά πια αλλά ούτε αυτό σε πτοεί. Κάνεις λες κι έχω αδερφάκι και μας φροντίζεις κι όχι παιδί. Ξέρω ότι μου έχεις εμπιστοσύνη μα αυτό δε σε αποτρέπει από να νουθετείς όλη την ώρα.

Αχ μαμά…έλεγα και θαρρούσα πως δε θα γίνω σαν εσένα σε όλα όσα με εκνεύριζαν βέβαια γιατί στα υπόλοιπα ήσουν το πρότυπό μου. Αχ μαμά…σαν εσένα έγινα τελικά και στον υπερθετικό βαθμό. Αχ μαμά. Συγνώμη πολλά σου οφείλω κι άλλα τόσα ευχαριστώ εν τέλει. Συγνώμη για όλες τις φορές που σε ταλαιπώρησα ακούσια ή εκούσια. Δεν ήθελα να σε πικράνω ποτέ μαμά. Ευχαριστώ για όσα για μένα έχεις κάνει θυσιάζοντας εσένα πολλές φορές. Αχ μαμά, μεγάλωσα κι αυτό σημαίνει πως μεγάλωσες κι εσύ. Κι αυτό με τρομάζει. Αν και για μένα θα είσαι επίσης πάντα η μαμά μου που είναι νέα, όμορφη, γερή, άξια και βράχος. Αχ μαμά. Το ξέρεις πως κι εγώ είμαι και θα είμαι εδώ για σένα έτσι; Δε θα σε απομυθοποιήσω ποτέ μαμά, δεν θέλω. Κι όσο κι αν σου λέω πως μεγάλωσα, εσύ μην μ’ακούς, εσύ να με βλέπεις σαν το μικρό σου μαμά. Αχ μαμά…
Μαμά…μεγάλωσα…