Παιδί του μπαμπά ή της μαμάς;

Κάθε παιδί απο μωρό αρχίζει να έχει αδυναμία σε έναν από τους δύο γονείς. Χτίζεται ανάμεσα σε παιδί και γονιό μία ιδιαίτερη σχέση που κρατάει πολύ και συνήθως διαθέτει τις πιο γερές βάσεις.

Αρχικά, η θεωρία του αντίθετου φύλου ισχύει και σε αυτή την περίπτωση. Ποιος γιος δεν λατρεύει την μανούλα του πολύ περισσότερο απ’τον πατέρα που έχει ως πρότυπο; -Μεταξύ μας οι άντρες έως ότου πεθάνουν μία γυναίκα δεν θα ξε-αγαπήσουν ποτέ, την μάνα τους- . Αυτό βέβαια συμβαίνει και με τα κοριτσάκια που από μικρά σκαρφαλώνουν στην πλάτη του μπαμπακούλη, του βάζουν κοκαλάκια στα μαλλιά, τον βάφουν και γενικώς τον κάνουν να χάνει λίγο εώς πολύ την αίσθηση του αρσενικού -όλοι οι μπαμπάδες γίνονται θυσία για τις κοράκλες τους- . Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που όλες οι γυναίκες επιθυμούν να μοιάζει ο μέλλον σύζυγος στον μπαμπά τους -ναι ναι ανήκω κι εγώ σε αυτή την κατηγορία δίχως σχόλια- .

Το αν γίνεις παιδί του μπαμπά ή της μαμάς αργά ή γρήγορα θα το καταλάβεις. Το θέμα είναι όμως να το καταλάβουν και οι ίδιοι. Καλό θα ήταν να αγαπάμε και τους δύο το ίδιο κι ας υπάρχουν αδυναμίες. Ας μη ξεχνάμε πως είμαστε δημιούργημα της
ένωσής τους.

Υ.Γ. Μπαμπάκο αδυναμία!