Ποιος μπορεί να συγκριθεί με τον άνθρωπο σου;

<<Καλά είμαι, κάθε μέρα και καλύτερα. Είμαι πολύ χαρούμενη. Ναι ,βρήκα ότι έψαχνα. Έχει τα πάντα, και προσπαθεί να με κάνει πάρα πολύ ευτυχισμένη. Ένα πράγμα του λείπει μόνο. Τι; Δεν έχει τα μάτια σου. Δεν με κοιτάει με τον τρόπο που με κοιτούσες εσύ, δεν είναι ο άνθρωπος μου,δεν είναι εσύ.>>

Εσύ, που όσα χρόνια και να κάνω να σε δώ μένεις εκεί μέσα στο μυαλό μου όσο και αν προσπαθώ να σε διώξω. Εσύ , που δεν χρειαζόταν ποτέ να κάνεις τίποτα για να με κάνεις να λάμπω από ευτυχία,μόνο να είσαι εδώ. Και ούτε αυτό,το πιο απλό δεν μπόρεσες να κάνεις. Έρχεσαι μόνο όποτε εσύ θέλεις, και νομίζεις ότι θα σε περιμένω πάντα. Και τώρα με κοιτάς με αυτό το στενάχωρο βλέμμα που τόλμησα και έβαλα άλλον άνθρωπο στη ζωή μου και δε σε περίμενα και αυτή τη φορά.

Δεν ξέρω αν το κάνεις επίτηδες, δεν ξέρω καν αν καταλαβαίνεις τι πραγματικά κάνεις. Καταλαβαίνεις; Σαν τυφώνας έρχεσαι και παρασύρεις τα πάντα στο πέρασμα σου. Καταστρέφεις όλη μου τη ζωή και μόλις καταφέρνω να σταθώ στα πόδια μου έρχεσαι ξανά. Γιατί; Λες ότι είμαι ο άνθρωπος σου και δεν μπορείς να μείνεις μακριά μου. Πως με όποια και να ξυπνάς,πάντα σε εμένα λες καλημέρα. Ο άνθρωπος της ζωής σου θα εμφανίζεται ξανά και ξανά σε αυτή. Μέχρι να γίνει ξεκάθαρο και για τους δυο σας ότι δεν μπορείτε να ζήσετε ο ένας μακριά από τον άλλο.

Θα είναι ο άνθρωπος εκείνος που μπορεί να γίνει η απόλυτη ευτυχία σου ή και η απόλυτη καταστροφή σου. Θα είναι εκείνος που θα σου βγάζει τον πραγματικό σου εαυτό χωρίς καν να προσπαθεί,θα είναι εκείνος που όταν φεύγει θα πέφτεις στα πατώματα χωρίς να σε νοιάζει αν εκτεθείς. Θα είναι εκείνος ο ένας, που κανείς δε θα μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Θα είναι εκείνος ο ένας που αν τελικά δεν είσαι μαζί του,απλώς θα συμβιβαστείς με το γεγονός ότι ποτέ δε θα νιώσεις τελείως ολοκληρωμένη. Θα είναι εκείνος που όσες φορές και να έρθει ποτέ δε θα έχεις τη δύναμη να τον διώξεις.

<<Ρίσκαρε το για άλλη μια φορά και όπου βγει. Τι έχεις να χάσεις; Αφού ούτως η άλλως αν δεν είμαστε μαζί ,χαμένο είναι το παιχνίδι>>. Φτάνουν αυτά τα λόγια για να επουλώσουν τόσους μήνες απουσίας;

Ένα χαμόγελο αρκεί για να σε κάνει να καταλάβεις. Μου σιγοψυθιρίζεις ξανά το τραγούδι μας και με αγκαλιάζεις σφιχτά.

<<Για όσο κρατήσει>>;

<<Για όσο κρατήσει>>.