Plan B και C μη σου πω!

Εναλλακτική έχεις; Plan B εννοούμε. Αν όχι κακώς, διότι χρειάζεται και C και όσα μπορείς! ‘Εχουμε καταλήξει, αποφασίσει, ζυγίσει, επιλέξει και ξεκινάμε. Ξεκινάμε από κει που σκεφτήκαμε ανεξάρτητα τον τομέα που αφορούν τα σχέδιά μας. Και καλώς πράττουμε. Ωστόσο, plan B το λεγόμενο, έχουμε έτοιμο σε περίπτωση που χρειαστεί; Όσο σίγουροι και αν είμαστε, όσο υπέρ μας είναι οι πιθανότητες, μας περνά από το μυαλό πως ίσως κάτι στραβώσει και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι;

Η ύπαρξη ενός plan B έστω όχι και πλήρως οργανωμένο, στο βάθος του μυαλού μας είναι απαραίτητη κίνηση. Ίσως φανεί υπερβολικό μα και plan C κι όσα ακόμη μπορούμε θα ήταν σώφρον αν είναι εφικτό να έχουμε σκεφτεί. Διότι πάντα υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες, έκτακτες εξελίξεις και μη προβλέψιμα γεγονότα που μας προλάβουν ή παρουσιαστούν στην πορεία ώστε να συμβάλλουν στη μη ευόδωση του αρχικού σκοπού. Για να μη βρεθούμε λοιπόν όσο το δυνατό σε δυσάρεστη θέση, προ εκπλήξεων ή πανικού ενίοτε, τελευταία ώρα και κατεβάσουμε ρολά από άγχος,καλά θα ήταν να έχουμε μπει στον κόπο να μελετήσουμε κι άλλα ενδεχόμενα ή κατευθύνσεις. Η ζωή ας μην ξεχνάμε έχει αποδείξει περίτρανα πως έχει δικό της μπαϊράκι και δεν προτίθεται να σταματήσει να το κάνει άρα πρέπει να της αποδείξουμε κι εμείς δύναμη και θάρρος.Προσαρμοστικότητα σε κάθε περίσταση και αν όχι αισιοδοξία, ελπίδα οπωσδήποτε.

Υπάρχει plan B και παραπάνω; Πως το πετυχαίνω;
Η πρώτη μας επιλογή σχεδόν πάντοτε είναι η σωστότερη αντικειμενικά ή έστω το καλύτερο για εμάς κι αυτό αρκεί ως πεποίθηση. Πάραυτα, καλό είναι να είμαστε ανοιχτόμυαλοι, πρακτικότεροι και πιο δεκτικοί. Όντας κάτι από όλα αυτά ή όλα, εξασφαλίζουμε τη βάση στο να οδηγηθούμε ευέλικτα σε άλλους δρόμους, ιδέες και λύσεις. Αν πιστέψουμε πως υπάρχει plan B και C και όσα θελήσουμε, θα υπάρξουν. Απλά ίσως δεν μας αρέσουν ως προοπτικές ή δε θέλουμε να αναμείξουμε κι άλλους ή να υποχρεωθούμε ακόμη αν θεωρήσουμε ότι είναι απαραίτητο. Αν όμως έχουμε υπάρξει κι εμείς πρόθυμοι και καλοπροαίρετοι απέναντι σε άλλους ανθρώπους, τότε δε χρειάζεται να ντρεπόμαστε να ζητήσουμε βοήθεια. Παραμερίζοντας εγωισμούς και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας -δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν θα του έχουμε εμπιστοσύνη- μπορούμε να συμβουλευτούμε δικούς μας ανθρώπους και να ακούσουμε γνώμες αλλά και πράγματα στα οποία ίσως δεν έτρεξε το δικό μας μυαλό. Ο σκοπός λένε αγιάζει τα μέσα και δεν έχει σημασία ούτε το μονοπάτι ούτε το μέσο μεταφοράς αλλά να φτάσω στον προορισμό μου. Άλλος ένας τρόπος να δημιουργήσουμε κι άλλες εναλλακτικές, είναι ενδεχομένως το να συμβιβαστούμε. Με καταστάσεις όχι τόσο ευχάριστες, με λιγότερα θέλω σε πρώτη θέση και μειώνοντας παρορμητισμό. Οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να κινούμαστε ανάλογα με τα δεδομένα της ζωής μας, της γενικότερης κατάστασης που είναι πιο δύσκολη από ποτέ και τολμηροί.Οφείλουμε επίσης να βάζουμε σωστές προτεραιότητες πια κι αυτό σημαίνει ότι δεν θα είμαστε πάντα το νούμερο ένα σε αυτές.

Plan A ίσως δεν καρπίσει λοιπόν.Όταν όμως θα υπάρχει plan B, C ή όσα θα τα βάλουμε σε λειτουργία και αυτομάτως γλιτώνουμε χρόνο, στρες και απογοήτευση.