ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΔΕΣ

Ξεκίνησε λίγο πριν την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, τότε που η κυβέρνηση του Σαμαρά παρέπεται, τι ήταν αυτό; Η μόδα των σαράντα. Από ότι φαινόταν, οι επικοινωνιολόγοι είχαν πιάσει τον σφυγμό του εκλογικού σώματος που έλεγε θέλουμε νέους ανθρώπους να μας κυβερνήσουν με νέες ιδέες. Η αλήθεια είναι ότι αυτήν την φορά δεν κάνανε λάθος, θέλαμε έναν άνθρωπο μπροστάρη που θα μας έδινε αέρα εκσυγχρονισμού που θα έδινε αύρα σύγχρονου κράτους, που δεν θα χρειαζόμασταν να περιμένουμε στις ουρές για ένα πιστοποιητικό γέννησης στα Δημαρχεία, αλλά θα καθόσουν στον καναπέ του σπιτιού σου και από το PC σου μέσα σε δύο λεπτά θα το είχες στα χέρια σου. Καθόλου άσχημα για ένα κράτος που έχει ,δεν ξέρω, εγώ πόσους εργαζομένους να ψάχνουν σε κούτες με χαρτιά για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο αντί να τους έχει στα νοσοκομεία ή στα σχολεία.

Είναι δύσκολο για κάποιον την γενιάς μου να το κατανοήσει αυτό, όπως δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που για να τραβήξουν λεφτά από την τράπεζα πάνε με το τραπεζικό τους βιβλιάριο και στήνονται με τις ώρες στην ουρά αντί να βγάλουν μία κάρτα ανάληψης κι να τελειώνουν τη δουλειά τους μέσα σε πέντε λεπτά. Ε, πιστέψαμε ότι με την έλευση του σαραντάρη Τσίπρα αυτό θα άλλαζε γιατί ο άνθρωπος θα έχει καλύτερη σχέση με την τεχνολογία από τους προκατόχους του. Αμ δε στο ίδιο έργο θεατές. Τώρα πλέον θα περιβάλλεται από δω και πέρα  και από την συνομήλικη  του παρέα.

Καλό ή κακό δεν ξέρω αλλά από ότι φάνηκε η γενιά των σαράντα έχει και αυτή το ίδιο χούι με τις υπόλοιπες. ΑΓΑΠΑΕΙ την εξουσία. Το θέμα είναι πλέον ότι αυτοί που μπαίνουν σε θέσεις κλειδιά από τον πρόσφατο ανασχηματισμό είναι άνθρωποι που θα χρησιμοποιήσουν νέες ιδέες για να μας βγάλουν έστω για λίγο από την μιζέρια μας ή απλά επιλέχθηκαν γιατί είναι πιο κοντά στην Ε.Ε και όλα θα περνάνε εν λευκώ.  Γιατί η μεγάλη διαφορά των γενεών αυτών είναι, ότι η γενιά των σαράντα δεν έχει ζήσει το “Ψωμί,παιδεία ελευθερία”, απλά το φώναζαν όταν μεγάλωσαν. Οπότε αν υπήρχε υποψία αντάρτικου στην επιταγές της Ε.Ε. από τους ”μεγάλους” λόγο των βιωμάτων τους πλέον από τους σαραντάρηδες δεν θα υπάρχει. Ας ελπίσουμε ότι θα ενεργήσει το αίσθημα :

Eσείς οι παλιοί τα κάνατε μαντάρα τώρα εμείς θα προσπαθήσουμε να δώσουμε τουλάχιστον αξιοπρέπεια στις ”χαμένες γενιές”.

Αν δεν έχουν αυτό το σκεπτικό, το παιχνίδι πλέον στήνεται μόνο επικοινωνιακά και δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε για να δούμε μία ηλιαχτίδα ελπίδας.