“Συγκατοίκηση”..σκέψου πριν το δοκιμάσεις

“Θέλεις να μείνουμε μαζί;” 

Πολλοί άνθρωποι φοβούνται να κάνουν το βήμα προς την συγκατοίκηση. Ίσως επειδή ξέρουν πως με αυτό το βήμα έρχονται και πολλά επόμενα. Καλώς ή κακώς για να φτάσετε σε ένα τέτοιο σημείο σκέψης, σκέφτεστε πώς θα είναι το μέλλον σας μαζί. Υπάρχει, άραγε, κατάλληλη ηλικία για να συγκατοικήσεις με τον άνθρωπο που θέλεις, και αν ναι, ποια είναι αυτή; Ή μήπως δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο η ηλικία και απλά σκέφτεσαι το πόσο καιρό είστε μαζί; Και απ’την άλλη, μήπως δεν σε ενδιαφέρουν τόσο αυτά και σκέφτεσαι το θέμα της εργασίας, για να μπορέσετε από κοινού να συντηρήσετε την υπόλοιπη ζωή; -κάπου εδώ σε έβαλα σε πολλές πολλές πολλές σκέψεις-…

Ας πιάσουμε, αρχικά, την ηλικία. Σκέψου, λοιπόν, πως υπάρχουν διάφορα ηλικιακά ενδεχόμενα. Πρώτον, όταν βρίσκεστε σε παρόμοια ηλικία. Εάν είστε both>25, η ηλικία δεν είναι πρόβλημα. Αν είστε και οι 2<25 η σκέψη, τότε, γίνεται μπόλικη. Κάποιος μπορεί να σπουδάζει και να θέλει να τελειώσει την σχολή του πρώτα, άλλος να δουλεύει, άλλος και τα δύο, κάποιος άλλος να θέλει να μαζέψει εμπειρίες (ας μη λέμε ψέματα οι περισσότεροι). Τότε παίζει μεγάλο ρόλο η ηλικία, ίσως τον σημαντικότερο.

Δεύτερον, όταν βρίσκεστε σε λίγο διαφορετικές ηλικίες. Για παράδειγμα, ο ένας >25 και ο άλλος <25. Σε μία τέτοια περίπτωση, τα “θέλω” είναι διαφορετικά.
Αλλιώς σκέφτεσαι στα 20, αλλιώς στα 25, αλλιώς στα 30.

Στη συνέχεια, μπορεί η ηλικία για σένα να μην κατέχει τόσο σημαντικό ρόλο και στην κατηγορία σου να είναι TOP η διάρκεια της σχέσης. Ίσως κάποιος να επιθυμεί να περάσει κάποιο μικρό χρονικό διάστημα με τον άλλον –μερικούς μήνες- και μετά να αποφασίσει να συγκατοικήσει. Κάποιος άλλος, αντίθετα, να θέλει να περάσουν μερικά χρόνια για να πάρει την απόφαση αυτή.

Τέλος, η εργασία σε κάθε ηλικία, σε κάθε μικρή ή μεγάλη σχέση, κατέχει τον κυρίαρχο ρόλο. Αν δεν μπορείτε να συντηρήσετε και οι 2 την κοινή ζωή που επιλέγετε, λυπάμαι, μα η σκέψη της συγκατοίκησης βγάζει φτερά εώς ότου να υλοποιήσετε αυτή την βασική ανάγκη.

Το συμπέρασμα -μπαίνει Αργυρός για το suspense “άκου το συμπέρασμα μου όλα τα παράπονά μου”- είναι πως.. αλλιώς σκέφτεσαι στα 20, αλλιώς στα 25, αλλιώς στα 30..